Recenzja The Testament of Sherlock Holmes

Zagadki, tajemnice i morderstwo w tle. Kto to zrobił i jaki miał motyw? Takie pytania najczęściej zadaje sobie śledczy starając się rozwiązać zagadkę. A co powiesz, jak to Ty okażesz się winnym?

 

                                                                     

Testament Sherlocka Holmesa zadebiutował w 2012 r. na komputerach osobistych i konsolach siódmej generacji. Zapewne zdążyłem przyzwyczaić Was do tego, że zawsze  zaczynam recenzję od omówienia fabuły. Tym razem pozwolę sobie zacząć od całkiem innej strony.

Zawsze myślałem, że Holmes jest znacznie starszy.

Przygodówki przyzwyczaiły nas do niskich wymagań jak i grafiki niskich lotów. Jeśli graliście w ostatnią część przygód słynnego detektywa, to wiecie już jak ta gra się prezentuje. Muszę jednak dodać, że na początku rzucą się Wam w oczy nieco rozmyte tekstury. Nie należy traktować tego jako wadę przy ocenie graficznej z tego powodu, że później nasze oczy skorygują to i wszytko będzie się prezentować jak należy. Generalnie TSH sprawuje się naprawdę dobrze, choć w jednym z przerywników zauważyłem spadek fps-ów. W kwestii innych wad natury technicznej widoczny był brak synchronizacji głosów aktorów z ruchem ust. Na szczęście czas ładowania się poszczególnych lokacji był dość krótki. Brakowało mi też rozwiązań dodanych w kolejnych częściach, jak np. możliwość analizy tropów w czasie ładowania gry.

Przez ten cały czas mną manipulował!

Rozgrywka zaprezentowana w grze to mieszanka tradycyjnych przygodówek, w których zbieramy przedmioty, z dość złożonymi łamigłówkami, które będą od nas wymagały nie tylko spostrzegawości czy szybkiego kojarzenia faktów, ale też logicznego myślenia. Powiem szczerze, że wcześniej grałem jedynie w dwie ostatnie części serii, które zasadniczo różnią się od TSH. W czasie kampanii zabrakło mi możliwości wskazania samemu, kto jest winny zbrodni. Mimo tego braku gra wynagradza nas niezwykłą fabułą i ciekawym zwrotem akcji. W czasie gry Holmes i Watson często nawiązują do poprzednich spraw. Dlatego zalecam zagranie wcześniej w Sherlock Holmes kontra Arsene Lupin. W czasie gry zobaczymy też błąd popełniony przez Frogwares. Na ścianie znajdziemy narzędzie zbrodni, która dopiero zostanie popełniona. W moich recenzjach dość często odnoszę się do osobowości bohaterów. Tutaj pojawiają się wyraziste postaci. Holmes jest człowiekiem, który jest przekonany o swojej nieomylności, co może niekiedy jest denerwujące, ale do zaakceptowania.  Natomiast dr Watson jest ciągle podenerwowany z tego też powodu, że nie nadąża za tokiem rozumowania Holmesa, sam jednak nie jest świadomy jak świetnie go uzupełnia.

Czy warto zagrać? Z czystym sumieniem mogę polecić każdemu, kto szuka wyzwania dla swego umysłu. Mimo swoich braków THS jest wart tego, żeby po niego sięgnąć. Moja ocena 8/10.